Τραυματισμός του νωτιαίου μυελού: Προοπτική μιας συζύγου

Dana Brown Ritter και Mike Ritter

23 Ιανουαρίου 2012 FacingDisability.com 

 

Πριν από δύο χρόνια, παντρεύτηκα τον άνδρα με τα πιο όμορφα μπλε μάτια που θα μπορούσα να βρω. Είναι έξυπνος. Είναι αστείος. Είναι γλυκιά. Είναι όμορφος. Και με παίρνει. Κάνει όλα αυτά, από μια αναπηρική καρέκλα. Όταν ο Μιχαήλ ήταν 17 ετών, έσπασε το λαιμό του σε ατύχημα γυμναστικής. Είναι τετραπληγικός C5/6, παραλύθηκε από το στήθος κάτω, με περιορισμένη χρήση των χεριών και των χεριών του. Δεν είμαι σίγουρος πόσο η προοπτική μου ως σύζυγος ενός άνδρα με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού ποικίλλει από τη σύζυγο οποιουδήποτε άλλου άνδρα , Επειδή αυτό είναι το μόνο που έχω γνωρίσει ποτέ, αλλά εδώ πηγαίνει. Υπάρχουν σίγουρα πολλά για να συνηθίσετε. Όλοι δεν θα συμφωνήσουν με αυτήν την αξιολόγηση, αλλά για μένα, καθώς εγκαταστάσαμε σε αυτό το πρώτο έτος του γάμου, αισθάνθηκε σαν να είχαμε ένα τρίτο άτομο μαζί για τη βόλτα.

Αυτό το τρίτο άτομο είναι η αναπηρία του συζύγου μου: οι ειδικές ανάγκες που έχει, ο εξοπλισμός που απαιτεί και η υπομονή και η προσπάθεια που απαιτούνται από την πλευρά μου για να το φιλοξενήσω. Τα αλιεύματα ήταν, σε αντίθεση με ένα πραγματικό άτομο, η αναπηρία δεν επικοινωνεί. Δεν μπορείτε να λογοδοτήσετε με αυτό. Δεν μπορείτε να συμβιβαστείτε. Δεν μπορείτε να πάρετε στροφές. Απλά πρέπει να απομακρυνθείτε από το δρόμο όταν πηγαίνει με κάποιο τρόπο. Όταν σας επιβραδύνει, απλά πρέπει να επιβραδύνετε. Όταν πηγαίνει haywire και αλλάζει τα σχέδιά σας λόγω δυσλειτουργίας σωματικού ή εξοπλισμού, πρέπει να πάτε με τη ροή του. Δεν νοιάζεται αν είστε άρρωστοι ή κουρασμένοι ή χρειάζεστε ένα διάλειμμα. Πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρώτο πράγμα το πρωί, το τελευταίο πράγμα τη νύχτα, και όποτε θέλει. Συχνά δεν μπορεί να "δοθεί προτεραιότητα" ή να χειραγωγηθεί.

Αυτή ήταν μια σημαντική προσαρμογή, ειδικά για ένα freak ελέγχου όπως εγώ. Επειδή με άλλες καταστάσεις στη ζωή, μπορείτε να προγραμματίσετε μπροστά, μπορείτε να εργαστείτε σκληρότερα, να σκεφτείτε γρηγορότερα, να είστε πιο έξυπνοι και να πάρετε το δρόμο σας.

Το να είσαι σύζυγος κάποιου με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού μπορεί να σου προσφέρει μεγάλη προοπτική. Τίποτα σαν να ξυπνάτε κάθε μέρα δίπλα σε κάποιον που δεν μπορεί να κινηθεί για να σας κάνει να συνειδητοποιήσετε ό, τι φοβάστε ή φοβάστε τη συγκεκριμένη ημέρα, δεν έχει σημασία. Αλλά, αν δεν είστε προσεκτικοί, αυτή η "προοπτική" μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε ότι δεν έχετε σημασία.

Έμαθα, όχι τόσο γρήγορα, αλλά τελικά, να μην πάρω το τρίτο πρόσωπο "προσωπικά". Χρειάστηκε χρόνος. Και πολλή αγάπη από έναν σύζυγο που δεν ήταν πρόθυμος να αφήσει την αναπηρία του να καταπιεί τη σύζυγό του. Είναι τόσο κλισέ, αλλά η επικοινωνία είναι πραγματικά το κλειδί. Η επικοινωνία είναι το κλειδί σε οποιοδήποτε γάμο, αλλά σε ένα γάμο όπου πολλή σωματική άσκηση πέφτει σε έναν εταίρο, λόγω μιας αναπηρίας, η επικοινωνία είναι η κόλλα που σας συγκρατεί.

Ακριβώς όπως είναι σημαντικό για το ικανό σώμα, "Caregiving" σύζυγος για να βεβαιωθείτε ότι όλες οι ανάγκες του εταίρου με ειδικές ανάγκες ικανοποιούνται, είναι σημαντικό για τον σύζυγο με ειδικές ανάγκες να βεβαιωθείτε ότι ο φροντιστής έχει ληφθεί μέριμνα. Υπάρχει τόσο μεγάλη υποστήριξη Μπορείτε να δώσετε, ακόμα και αν έχετε τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Ο σύζυγός μου βρήκε δεκάδες δημιουργικές λύσεις για να συνεισφέρουν. Τα πόδια του μπορεί να μην λειτουργούν, αλλά τα αυτιά του κάνουν. Είναι ένας εξαιρετικός ακροατής.

Υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκα τρίτος στη γραμμή αυτού του γάμου, πίσω του και της αναπηρίας του. Επειδή ήταν σε θέση να με δει και να ακούσει την προοπτική μου, ήταν σε θέση να το αλλάξει. Για να με κάνει να συνειδητοποιήσω ότι είμαστε μια ομάδα. Δεν υπάρχει τίποτα από εμάς να το αξίζει αυτό. Δεν είναι λάθος κανενός. Αλλά κανένας από εμάς δεν είναι σε αυτό μόνο. Είμαστε στην ίδια ομάδα.

Το να είσαι μέλος μιας ομάδας ενδυναμώνει. Όταν είστε αδύναμοι, ο άλλος είναι ισχυρός. Δύο κεφάλια είναι καλύτερα από ενα. Ένα άλλο κλισέ, αλλά όλα αυτά είναι αλήθεια. Και όταν ασχολείσαι με ένα μη-επικεφαλής μη συμβατικό μπαλαντέρ ενός τρίτου ατόμου, χρειάζεστε τόσο μεγάλη δύναμη στην ομάδα σας όσο μπορείτε να πάρετε.

Ο σύζυγός μου και εγώ γράφουμε ένα ειλικρινές blog για τη ζωή μας που ονομάζεται "Αγάπη σαν αυτή τη ζωή". Γράφουμε για τη ζωή, την αγάπη, την πίστη, την εργασία και την αναπηρία. Βάζουμε τον εαυτό μας εκεί έξω με την ελπίδα ότι θα συνδεθούμε με άλλους και θα τους ενθαρρύνουμε στην πορεία. Ελάτε να πετάξετε αυτό ακριβώς δίπλα μας!

www.lovelikethislife.com