International Orders - Our Products are Tax and Duty Exempt

Większość* naszych produktów jest zwolniona z podatku i obowiązków

Umowa w sprawie importu materiałów edukacyjnych, naukowych i kulturalnych, znanych jako umowa Florencji, jest międzynarodową umową opracowaną przez Organizację Edukacyjną, Naukową i Kulturą Organiczną ONZ (UNESCO), przyjęta przez IT we Florencji we Włoszech, w lipcu 1950 r. (17 Ust 1835; Tias 6129). Zapewnia bezcłowe leczenie i zmniejszenie przeszkód handlowych dla importu materiałów edukacyjnych, naukowych i kulturalnych w interesie ułatwiania międzynarodowego swobodnego przepływu pomysłów i informacji. Materiały mieszczące się w ramach umowy Florencji obejmują: książki, publikacje i dokumenty; dzieła sztuki i kolekcjonerów o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym; materiały wizualne i słuchowe o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym; instrumenty naukowe i aparaty; i artykuły dla niewidomych.

Protokół Nairobi do umowy Florencji, przyjęty przez UNESCO w listopadzie 1976 r., poszerzył zakres porozumienia Florencji, usuwając niektóre ograniczenia dotyczące artykułów, w przeciwnym razie uprawnione do statusu wolnego od pracy oraz rozszerzając porozumienie w celu przyjęcia technologicznie nowych artykułów i wcześniej odkrytych dzieł sztuki, filmów itp.

Jedną z głównych kategorii artykułów jest: „Wszystkie materiały specjalnie zaprojektowane do edukacji, zatrudnienia i postępu społecznego innych osób niepełnosprawnych fizycznie lub psychicznie…” Protokół porozumienia w sprawie importu materiałów edukacyjnych, naukowych i kulturalnych (II), otwarty na podpis 1 marca 1977 r., 1976 U.S.T. Lexis 388. Zatem protokół ma na celu zapewnienie bezcłowego leczenia nie tylko dla artykułów dla niewidomych, ale wszystkich innych osób niepełnosprawnych bez względu na źródło ich dolegliwości.

Szczegóły dla Stanów Zjednoczonych 

97. Kongres przekazał pub. L. 97446 w celu ratyfikacji protokołu Nairobi w Stanach Zjednoczonych. Senat stwierdził w swoim raporcie, że jednym z celów tego prawa było korzyści dla osób niepełnosprawnych i wykazanie amerykańskiego poparcia dla praw osób niepełnosprawnych. Senat stwierdził jednak, że nie zamierzał „nieistotne adaptacja spowodowałaby leczenie bezcłowe dla całego stosunkowo drogiego artykułu ... modyfikacja lub adaptacja musi być znacząca, aby wyraźnie uczynić artykuł do użytku przez osoby niepełnosprawne”. S. Rep. Nr 97-564, 97th Cong. 2. sess. (1982). Senat był zaniepokojony, że osoby niewłaściwie wykorzystują ten przepis taryfowy, aby uniknąć płacenia obowiązków za drogie produkty.

Sekcja 1121 ustawy o handlu i konkurencyjności Omnibus z 1988 r. (Pub. L. nr 100-418, 102 Stat. 1107) i Proklamacja prezydencka 5978 przewiduje wdrożenie protokołu Nairobi poprzez wstawienie stałych przepisów, podgrupowania 9817.00.92, 9817.00.94 i 9817.00.96 do HTSUS. Te postanowienia taryfy specyficznie dostarczają, że „[A] RTICS jest specjalnie zaprojektowany lub dostosowany do użycia lub korzyści z osób niewidomych lub innych osób fizycznych lub umysłowych”, kwalifikują się do leczenia bezcłowego. U.S. Note 4 (a), podrozdział XVII, rozdział 98, HTSUS, stwierdza, że ​​„termin„ ślepy lub inna fizycznie lub osoby upośledzone psychicznie ”obejmuje jakąkolwiek osobę cierpiącą na trwałe lub przewlekłe upośledzenie fizyczne lub psychiczne, które zasadniczo ogranicza jedną lub więcej działań życiowych, takich jak troska o siebie, wykonywanie at, prowadzących, widzenie, słuchanie, uczenie się, uczenie się lub działanie.

U.S. Note 4 (b), podrozdział XVII, rozdział 98, HTSUS, który ustanawia limity klasyfikacji produktów w tych podgadach, stwierdza, że ​​„podgrownicy 9817.002, 9817.00.94 i 9817.00.96 nie obejmują (i) artykułów dla zwolnienia z ostrego lub przejściowego; (iii) artykuły terapeutyczne i diagnostyczne;

„Szczegóły dotyczące Unii Europejskiej (UE)