"Köprü Ellison" kelimeleri azim, iyimserlik ve karar veriyor. Sonunda, on bir yaşındaki kız, hareketsizliğini boyundan aşağı hareket ettirmesini engelleyen birkaç zorluğun üstesinden geldikten sonra tanınmış bir aktivist, yazar ve bilgin oldu. Brooke'un inanılmaz yaşam öyküsü nedeniyle, insan ruhunun zorluklarla karşılaştığında ne kadar esnek olabileceğini görebilirsiniz. Bu blog, Brooke Ellison'un olağanüstü yaşam anlatımını, topluma katkılarını ve değişmez cesaretinin hepimiz için sahip olabileceği dersleri araştırıyor.

Hayatını değiştiren bir aksilik:

Enerjik ve tahrikli on bir yaşındaki Brooke Ellison için dünya tamamen parçalanmıştı. Brooke, 1990'daki ilk yüksek gününden sonra eve giderken bir araba tarafından vuruldu. Yaralanmaları boynunu hareket ettirmesini engellediğinden nefes almak için bir ventilatör kullanmak zorunda kaldı. Brooke'un güçlü karakteri, aktivizm, öğrenme ve iyileşme hayatına başlarken korkunç koşullara rağmen parladı.

Her şeye rağmen akademik başarı:

Engelliliğinin onu tanımlamasına izin vermek yerine, Brooke tahıllara karşı çıkmaya karar verdi. Eğitimine devam etti ve bir bekçi yardımıyla okula gitti. 2000 yılında Harvard Üniversitesi'nden onur düzeyinde psikoloji derecesi uluslararası ilgi çekti.

Engelli insanlar hakkında önceden düşünülmüş kavramları bozdu ve Harvard'dan mezun olan ilk dörtlü olarak kendi azimini gösterdi. Onu sakat bırakan bir omurilik yaralanması geçiren yönetmen Christopher Reeve olarak oynadığında, Brooke Ellison Story (2004) Brooke'un Harvard'daki zamanının hikayesini anlattı.

Nedenleri teşvik etmek için sıkıntıyı kullanmak:

Brooke Ellison'un yolu başarılarının ötesine geçti. Geliştirme, kök hücre araştırması, engellilik hakları ve kolayca erişilebilir sağlık hizmetlerinin vokal destekçisi oldu. Engelli olanların yaşamlarını geliştirme konusunda çok tutkulu olduğu için hayatı kamu politikasını etkilemeye adanmıştır. Kamu politikasında yüksek lisans derecesi Harvard Üniversitesi Kennedy Hükümet Okulu tarafından verildi.

2002'de Brooke mucizeler olur: bir anne, bir kızı, annesiyle bir yolculuk. İnsanları teşvik etmek ve yükseltmek için deneyimlerini, zaferlerini ve sorunlarını paylaşıyor. Anlatısı, cesaret ve azim, birey ve genel olarak topluluk için nasıl önemli bir dönüşüme yol açabileceğinin güçlü bir örneği olarak hizmet ediyor.

İlk Quadriplejik Harvard mezunlarından biri, engelli insanlar için yazar, profesör ve güçlü bir ses oldu

Brooke Ellison 11 yaşında felç oldu. Engelliliğinin onu tanımlamasına izin vermek yerine Brooke, tahıllara karşı çıkmaya karar verdi. Eğitimine devam etti ve bir bekçi yardımıyla okula gitti. 

2000 yılında Harvard Üniversitesi'nden bilişsel sinirbilim alanında onur düzeyinde psikoloji derecesi uluslararası dikkat çekti. Daha sonra Harvard’ın Kennedy Hükümet Okulu'ndan ve doktora derecesinden Kamu Politikası alanında yüksek lisans derecesi ekledi. 2012 yılında Stony Brook Üniversitesi Sosyoloji Doktora.

"The Brooke Ellison Story" (2004) 'de tasvir edilen 2006 yılında NY Eyalet Senatosu için koştu ve kök hücre araştırmalarını savundu.

2015 yılında, kök hücre araştırması hakkında bir belgesel olan "Hope DeFerred" ortak yarattı.

Brooke bizim Dörtlü Dragon tarafından bilgisayarına erişmek için doğal olarak konuşulan ses dikte ile tamamlanan genişletilmiş ufuklar tarafından kafa fare denetleyicisi. Erişilebilirlik ve içerme için yazdı, savundu ve savaştı. Hikayesi esnekliği ve başarıyı somutlaştırıyor.

 Annesi Jean Ellison, Şubat 2024'te 45 yaşında kuadriplejinin komplikasyonlarından kaybettik.

NY Times Ölüm ilanı

11 yaşında olan Brooke, karate, futbol, ​​çello ve dans dersleri alıyor ve bir kilise korosunda şarkı söylüyordu. Ancak 4 Eylül 1990'da Stony Brook'taki evinin yakınındaki bir yolda koşarken bir arabaya çarptı. Kafatası, omurgası ve vücudundaki hemen hemen her büyük kemik kırıldı.

36 saatlik bir komadan uyandıktan sonra, altı hafta hastanede ve sekiz aylık bir rehabilitasyon merkezinde geçirdi. Ve hayatının geri kalanında, bir dil dokunuşu tuş takımı tarafından işletilen bir tekerlekli sandalyeye, dakikada 13 nefes veren bir solunum cihazı ve sonuçta yazı için sesle etkinleştirilmiş bir bilgisayara bağımlıydı.

Hastanede uyandıktan sonra ilk sözleri "Okula ne zaman dönebilirim?" Ve "Geri kalacak mıyım?" Annesi bir telefon görüşmesinde dedi.

Üstün yetenekli bir öğrenci, Tıbbi Maliyetlerini sübvanse eden Harvard'a kabul edildi ve tam bir burs verdi; mezun magna cum laude 2000 yılında bilişsel sinirbilim lisans derecesi ile ve bir başlangıç ​​adresi verdi; Harvard’ın Kennedy Hükümet Okulu'ndan kamu politikasında yüksek lisans derecesi aldı; 2012 yılında Stony Brook Üniversitesi'nden Sosyoloji Doktorası aldı; ve o yıl fakültesine katıldı.

Biyoetik doçent olarak atandı ve iki kitap yayınladı. Birincisi, “Mucizeler gerçekleşir: Bir Anne, Bir Kızı, Bir Yolculuk” (2002), annesiyle yazıldı ve 2004 A&E filmi “Brooke Ellison Story” adlı bir “Süpermen” film yıldızı Christopher Reeve tarafından yönetilen “Süpermen” film yıldızı. Bayan Ellison’ın ikinci anısı olan “Her iki yöne bakın” 2021'de yayınlandı.

Ayrıca engelli insanlar ve kök hücre araştırmaları için ulusal bir sözcü oldu.

Ellison, “Hayattaki birkaç garantiden biri asla beklediğimiz şekilde ortaya çıkmayacağımız” dedi. “Ancak, hayatımızdaki olayların kim olduğumuzu tanımlamasına izin vermek yerine, hayatımızdaki olasılıkları tanımlama kararını verebiliriz.”

Bayan Ellison çocukluk hayalini yerine getirmedi: Gökbilimci Carl Sagan’ın kariyerini taklit etmeyi umuyordu. Ancak annesi, “Hayatının yaptığı yöne gitmesini, Harvard'a gitme, tam zamanlı bir iş tutma ve dünyaya katkıda bulunabilmesi için asla beklenmedik.” Dedi.

Columbia Üniversitesi Postacı Halk Sağlığı Okulu'nda psikiyatri profesörü ve bir danışma grubu olan Empire State Stem Hücre Kurulu'ndaki Bayan Ellison’un bir meslektaşı olan Dr. Robert Klitzman, “Konferans tablosuna otomatik elektrikli tekerlekli sandalyesinde yuvarlanacağını ve sadece petri bulaşıklarındaki hücrelerde değil, insan yaşamlarının tehlikede olduğunu hatırlatacağını hatırlattı.”

Bayan Brooke Ellison, Christopher Reeve ile birlikte, her ikisi de solunum cihazlarında güç tekerlekli sandalyelerinde.  Christopher Reeves, 2004'te yayınlanan bir A&E filmi “Brooke Ellison Story” yönetti. Kredi: Diana DeRosa/Reuters

Klitzman, beklenen yaşam süresi “yaklaşık 8,6 yıl olurdu” dedi. “Ama ailesinin yardımıyla bu beklentilere meydan okudu.”

Brooke Mackenzie Ellison, 20 Ekim 1978'de Rockville Center, N.Y.'de Edward ve Jean (Derenze) Ellison'da doğdu. Babası Sosyal Güvenlik İdaresi'nin yöneticisiydi. Annesinin özel eğitim öğretmeni olarak ilk ve son çalışması Brooke’un kazası günüydü.

1996 yılında N.Y. East Setauke, N.Y.'deki Ward Melville Lisesi'nden onur ile mezun oldu. Annesi, vekil sağ eli olarak sürekli yanında olmuştu ve kızının katkıda bulunacak bir şey olduğunda sınıfta kendi sınıfını yükseltti.

“Ben kasım,” Bayan Ellison, 2000 yılında New York Times'a “O beyin.” Dedi.

Bayan Ellison, kızı ile birlikte, üniversitenin hastane yatağı, hidrolik bir asansör ve diğer ekipmanlarla bir yurt süitini donattığı Harvard'da odaya geldi. Bay Ellison, Brooke’un ablası Kysten ve küçük kardeşi Reed'e baktı ve hafta sonları karısını ve Brooke'u ziyaret etti.

Onur tezi “Esnek ergenlerde umut unsuru” olarak adlandırıldı.

2006 yılında Bayan Ellison, Demokrat olarak Long Island'dan New York Eyalet Senatosu için koştu, ancak Cumhuriyetçi görevdeki John J. Flanagan tarafından yenildi.

Bayan Ellison, 2006 yılında Long Island'dan New York Eyalet Senatosu koltuğu için Demokrat olarak kampanya yürütüyor. Görevdeki Cumhuriyetçi tarafından yenildi. Kredi ... New York Times için Kirk Condidles

2009 yılında, yönetmen James Siegel ile birlikte, halkı embriyonik kök hücreler üzerine yapılan araştırmalar hakkında eğitmeyi amaçlayan bir belgesel filmi ile birlikte çalıştı, bu da deneylerde hastalık tarafından hasar görenleri değiştirmek için sağlıklı hücreler üretmeye yönlendirilen özel hücreler üretebilen özel hücreler üretti.

Stony Brook'ta Bayan Ellison, tıp ve bilim etiği ve sağlık politikası öğretti.

“1990'da benim gibi durumlarda insanların toplum tarafından benimsenmediği bir zamanda yaşıyorduk ve anlayış yolunun sadece dövülmeye başlamıştı” dedi 2005 yılında hayatını değiştiren kazayı yansıtarak.

“İnsanların hayatımda kaybettiğim şeylere, daha ziyade hayatımda hala sahip olduğum şeylere odaklanmalarını istemiyordum.”

“Neyse ki,” diye devam etti, “Kazam beni toplumun düşünme, akıl yürütme ya da hayati bir parçası olarak görme yeteneğimi soymadı. Bedenim cevap vermeyecekti, ama zihnim ve kalbim her zaman olduğu gibi aynıydı.”

New York Times'da yayınlanan ölüm ilanı