Słowa „Bridge Ellison” łączą wytrwałość, optymizm i rozwiązanie. Ostatecznie jedenaście-letnia dziewczynka została znaną działaczką, pisarzem i uczonym po pokonaniu kilku wyzwań, które uniemożliwiły jej przejście obok jej bezruchu z szyi. Z powodu niesamowitej historii życia Brooke można zobaczyć, jak odporna może być ludzki duch w obliczu trudności. Ten blog bada niezwykłą życiową narrację Brooke Ellison, jej wkład w społeczeństwo i wszelkie lekcje, które jej niezachwiana odwaga mogłaby mieć dla nas wszystkich.

Nieszczęście, które zmienia jej życie:

Dla energetycznego i napędzanego jedenastoletniej Brooke Ellison świat całkowicie się rozpadł. Kiedy Brooke wracała do domu po swoim pierwszym dniu junior High w 1990 roku, została uderzona przez samochód. Musiała użyć wentylatora, aby oddychać, ponieważ jej obrażenia uniemożliwiły jej poruszenie szyi. Silny charakter Brooke świecił pomimo strasznych okoliczności, gdy rozpoczęła życie aktywizmu, uczenia się i powrotu do zdrowia.

Sukces akademicki pomimo wszystkich szans:

Zamiast tego, że jej niepełnosprawność ją zdefiniowała, Brooke podjął decyzję o przeciwstawianiu się zbożowi. Wznowała wykształcenie i uczęszczała do szkoły z pomocą dozorcy. Stopień psychologii na poziomie wyróżnienia na Harvard University w 2000 roku przyciągnął uwagę międzynarodową.

Złamała z góry przyjęte wyobrażenia o ludziach niepełnosprawnych i okazała swoją wytrwałość, stając się pierwszą kwadriplegiczną, która ukończyła Harvard. W roli głównej jako dyrektor Christopher Reeve, który doznał kontuzji rdzenia kręgowego, który sprawił, że Brooke Ellison Story (2004) opowiedział historię czasów Brooke na Harvardzie.

Używanie przeciwności do promowania przyczyn:

Ścieżka Brooke Ellison trwała poza jej osiągnięcia. Rozwinęła się, stała się zwolennikiem badań komórek macierzystych, praw do niepełnosprawności i łatwo dostępnej opieki zdrowotnej. Jej życie poświęcono wpływowi na politykę publiczną, ponieważ jest tak pasjonatką poprawy życia osób niepełnosprawnych. Jej tytuł magistra polityki publicznej został przyznany przez Kennedy School of Government na Harvard University.

W 2002 r. Brooke jest współautorem cudów: jedna matka, jedna córka, jedna podróż z matką. Dzieli się swoimi doświadczeniami, triumfami i problemami, aby zachęcić i podnieść ludzi. Jej narracja stanowi silną ilustrację odwagi i wytrwałości może powodować znaczną transformację zarówno dla jednostki, jak i całej społeczności.

Jedna z pierwszych absolwentów Quadriplegic Harvard, została autorką, profesorem i potężnym głosem dla osób niepełnosprawnych

Brooke Ellison został sparaliżowany w wieku 11 lat. Zamiast tego, że jej niepełnosprawność ją zdefiniowała, Brooke podjęła decyzję o zbożie. Wznowała wykształcenie i uczęszczała do szkoły z pomocą dozorcy. 

W 2000 r. Jej stopień psychologii na poziomie honoru w dziedzinie neuronauki poznawczej na Harvard University przyciągnął uwagę międzynarodową. Później dodał tytuł magistra polityki publicznej w Harvard's Kennedy School of Government i doktorat. Doktorat z socjologii na Stony Brook University w 2012 roku.

Przedstawiona w „The Brooke Ellison Story” (2004) w 2006 r. Pobiegła do Senatu stanu NY, opowiadając się za badaniami nad komórkami macierzystymi.

W 2015 roku współtworzyła „Hope Deferred”, dokument na temat badań nad komórkami macierzystymi.

Brooke użył naszego Quadmouse Kontroler myszy główny przez poszerzone horyzonty uzupełnione przez Dragon Naturalnie Assistant Dictation w celu uzyskania dostępu do komputera. Napisała, opowiadała się i walczyła o dostępność i włączenie. Jej historia uosabia odporność i sukces.

 Straciliśmy Brooke w lutym 2024 r. W wieku 45 lat z powikłań Quadriplegia, powiedziała jej matka, Jean Ellison.

NY Times Nekrolog

Jako 11-latek Brooke brał lekcje karate, piłki nożnej, wiolonczeli i tańca oraz śpiewała w chórze kościelnym. Ale 4 września 1990 r. Uderzyła ją samochód podczas biegania przez drogę w pobliżu jej domu w Stony Brook. Jej czaszka, kręgosłup i prawie każda główna kość w jej ciele zostały złamane.

Po przebudzeniu z 36-godzinnej śpiączki spędziła sześć tygodni w szpitalu i osiem miesięcy w centrum rehabilitacji. A przez resztę życia była zależna od wózka inwalidzkiego obsługiwanego przez klawiaturę w języku, respirator, który dostarczył 13 oddechów na minutę i ostatecznie komputer aktywowany głosem do pisania.

Jej pierwsze słowa po przebudzeniu w szpitalu brzmiały: „Kiedy mogę wrócić do szkoły?” i „Czy zostanę pozostawiony?” Jej matka powiedziała w rozmowie telefonicznej.

Utalentowana studentka, została zaakceptowana i otrzymała pełne stypendium Harvardowi, które subsydiowało jej koszty medyczne; ukończony magna cum laude z tytułem Bachelor of Science w dziedzinie neuronauki poznawczej w 2000 r. I podał adres rozpoczęcia; uzyskał tytuł magistra polityki publicznej w Harvard's Kennedy School of Government; otrzymał doktorat z socjologii na Stony Brook University w 2012 roku; i dołączył do wydziału w tym roku.

Została mianowana profesorem nadzwyczajnym bioetyki i opublikowała dwie książki. Pierwsza „Cuda się wydarzy: jedna matka, jedna córka, jedna podróż” (2002), została napisana z matką i dostosowana do filmu A&E z 2004 r. „The Brooke Ellison Story”, w którym wyreżyserował Christopher Reeve, gwiazda filmu „Supermana”, która sama była sparaliżowana z wypadku koniowego. Drugie wspomnienie pani Ellison, „Look Obie Ways”, zostało opublikowane w 2021 roku.

Została także krajową rzeczniczką osób niepełnosprawnych i badań nad komórkami macierzystymi.

„Jedną z niewielu gwarancji w życiu jest to, że nigdy nie okaże się, jak się spodziewamy”, powiedziała kiedyś Ellison. „Ale zamiast pozwolić, aby wydarzenia w naszym życiu określiły, kim jesteśmy, możemy podjąć decyzję o zdefiniowaniu możliwości w naszym życiu”.

Pani Ellison nie spełniła swojego marzenia z dzieciństwa: miała nadzieję naśladować karierę astronoma Carla Sagana. Ale jej matka powiedziała: „Nigdy nie spodziewaliśmy się, że jej życie pójdzie w kierunku, w którym miała możliwość udania Harvardu, aby utrzymać pracę w pełnym wymiarze godzin i mogła przyczynić się do świata”.

Dr Robert Klitzman, profesor psychiatrii w Columbia University's Mailman School of Public Health i kolega pani Ellison na temat Empire State Cell Cell Board, grupa doradcza, powiedziała o niej: „Włoży się w automatyczne wózek elektryczny do stolika konferencyjnego i przypomnieć nam, że ludzkie życie, nie tylko komórki w Petriego, były pod stawką”.

Pani Brooke Ellison z Christopherem Reeve, oba w swoich wózkach wózków mocy na respiratorach.  Christopher Reeves wyreżyserował film A&E, „The Brooke Ellison Story”, który był emitowany w 2004 roku. Kredyt: Diana Derosa/Reuters

Jej spodziewane życie „trwałoby około 8,6 lat”, powiedział dr Klitzman. „Ale z pomocą swojej rodziny przeciwstawiła się tym oczekiwaniom”.

Brooke Mackenzie Ellison urodził się 20 października 1978 r. W Rockville Center, N.Y., dla Edwarda i Jeana (DeRenze) Ellison. Jej ojciec był menedżerem administracji zabezpieczenia społecznego. Pierwszy i ostatni dzień pracy matki jako nauczycielka edukacji specjalnej była dniem wypadku Brooke.

Ukończyła z wyróżnieniem Ward Melville High School w East Stauket, N.Y. w 1996 roku. Jej matka była wiecznie u jej boku jako jej surogatowa prawa ręka, podnosząc własną w klasie, gdy jej córka miała coś do wniesienia.

„Jestem Brawn” - powiedziała pani Ellison The New York Times w 2000 roku. „Ona jest mózgiem”.

Pani Ellison zorganizowała z córką na Harvardzie, gdzie uczelnia wyposażała apartament z akademikiem z łóżkiem szpitalnym, wyciągiem hydraulicznym i innym sprzętem. Pan Ellison troszczył się o starszą siostrę Brooke, Kysten i młodszy brat Reed w domu i odwiedził swoją żonę i Brooke w weekendy.

Jej praca z wyróżnieniem była zatytułowana „Element nadziei u odpornych nastolatków”.

W 2006 r. Pani Ellison kandydowała do Senatu stanu Nowy Jork z Long Island jako demokrata, ale została pokonana przez republikańskiego zasiedziałego, Johna J. Flanagana.

Pani Ellison prowadzi kampanię jako demokrata na siedzibę senacką stanu Nowy Jork z Long Island w 2006 roku. Została pokonana przez zasiedziałego republikanów. Kredyt ... Kirk Condyles za New York Times

W 2009 roku połączyła siły z reżyserem Jamesem Siegelem w celu wyprodukowania „Hope odroczenia”, filmu dokumentalnego, który ma na celu edukcję opinii publicznej na temat badań nad embrionalnymi komórkami macierzystymi, które mogą wytwarzać specjalistyczne komórki, które w eksperymentach zostały poprowadzone w celu wygenerowania zdrowych komórek w celu zastąpienia tych uszkodzonych przez chorobę.

W Stony Brook pani Ellison uczyła etyki medycznej i nauki i polityki zdrowotnej.

„W 1990 r. Żyliśmy w czasach, gdy ludzie w sytuacjach takich jak moje niekoniecznie byli przyjęci przez społeczeństwo, a droga do zrozumienia dopiero zaczęła być sfałszowana”, powiedziała The Times z 2005 r., Zastanawiając się nad wypadkiem, który zmienił jej życie.

„Nie chciałem, aby ludzie skupili się na tym, co straciłem w życiu, ale raczej na tym, co wciąż miałem w życiu”.

„Na szczęście”, kontynuowała - mój wypadek nie obdarzył mnie mojej zdolności do myślenia, rozumowania lub pozostania istotną częścią społeczeństwa. Moje ciało nie zareagowało, ale moje umysł i moje serce były takie same, jak zawsze ”.

Nekrolog opublikowany w „New York Times”