Down, ale nigdy nie out: misja wędkarza polegająca na łowieniu przeciwności losu
Wiele mil do przejścia
Nawet wyniszczająca choroba nie może spowodować, że jeden człowiek jest pasją do przejścia na morzu.
Dorastając na wiejskiej wsi w środkowej Karolinie Północnej, Perry Nichols spędził większość swojego wolnego czasu na łowieniu i uprawianiu sportu. W ogóle wyróżniał się - zwłaszcza piłką nożną i kręcąc się w ustach Big Ol ’Bucket. Ale kiedy wszedł do nastoletnich lat, jego ciało wydawało się zwalniać. Jego umysł nigdy nie płonął, ale jego mięśnie zaczęły go zawieść. Po zobaczeniu wielu specjalistów zdiagnozowano u niego dystrofię mięśniową, chorobę genetyczną, która osłabia siłę mięśni i zabiera ruch.
Pomimo bezdusznego uścisku jego choroby Nichols nigdy nie przestał się wyróżniać. Zbudował kilka odnoszących sukcesy firm i był właścicielem salonu samochodowego. Poślubił cudowną kobietę, Lisę. Ale kiedy jego siła dłoni osłabiła do tego stopnia, że nie mógł rzucić wędki lub obrócić uchwyt kołowrotka, pomyślał, że skończył gonić ryby.
„Bass łowiłem całe życie, wszystko w górę iw dół wschodniego wybrzeża” - mówi Nichols. „Moje ręce stały się zbyt słabe, aby naprawdę mieć wiele umiejętności rzucania lub zdolności do kręcenia, więc sprzedałem łodzie basowe i rozdałem większość moich rzeczy. Wyszedłem. Powiedziałem: „Skończyłem”.
Dziesięciolecia, ale jak większość rzeczy w jego życiu, Nichols nie skończył jeszcze łowić. Podczas podróży do Palm Beach w 2014 roku wpadł na Darrella Gwynna, mistrza świata Drag Racer, który został sparaliżowany w wypadku wyścigowym w 1990 roku. Nichols, orzech samochodowy z pierwszego rzędu, miał własny strój wyścigowy samochodu, a dwaj mężczyźni uderzyli pokrewieństwo.
„Powiedział:„ Hej, powinieneś przyjść do mojego domu i pójść ze mną na ryby ”. Powiedziałem:„ Nie mogę łowić ryby ”, wspomina Perry, ponieważ był teraz ograniczony do wózka elektrycznego. „Darrell powiedział:„ Mam wszystkie rzeczy. Możemy to zrobić. ”Gwynn był właścicielem łodzi pontonowej, którą dostosował, aby pomieścić swój wózek inwalidzki. Korzystając z wyspecjalizowanych kołowrotków, Nichols był w stanie łowić ryby, mimo że w tym momencie jego mobilność była ograniczona do lewego ramienia, z odrobiną obrotu głowy i ramion.
Spędzanie czasu na wodzie ożywiło iskrę w Nichols, które zapaliły się jako dziecko. „Sprzedano mnie” - mówi. Nichols, obecnie 62, łowił w Gwynn na około rok. Wyczarterowali łodzie na Florida Keys, ale nie wystarczyło, aby zaostrzyć apetyt Nicholsa na wodę. „Zdecydowałem, że chcę zbudować łódź, ale nie wiedziałem od czego zacząć” - mówi
Węzeł zrobiono jeszcze
Za pośrednictwem wspólnego przyjaciela Nichols został wprowadzony do Earle Hall of Bluatwater Sales Jacht. Hall nie był obcy dostosowywania łodzi dla właścicieli na wózkach inwalidzkich. On i jego zespół przekształcili Wiking o 52 stóp w 2005 rokuCuttin ’Up Dla właściciela/operatora z Wirginii Steve'a Jonesa, który ma również formę dystrofii muskularnej. Jones, samozwańczy biznesmen, chciał łodzi, którą mógłby uciec i łowić ryby z rodziną. Hall i jego zespół zainstalowali system żuński, który Jones dostał z doku do kokpitu i do mostu. Wkładali windy i windy i poszerzyli towarzyszące. Stworzyli niestandardową głowę z toaletą, która podnosi i obniża. Na moście Jones poprowadził łódź z krzesła elektrycznego Stidd, które może obracać, podnieść w górę iw dół oraz przesuwać się przed i rufą. Podczas biegania łodzią, Jones jest znany z kręcenia i przynęty marlina z zwiastuna z mostkiem.
„Nie zamierzam niepełnosprawności, rezygnuję i wracam do domu. Zawsze miałem talent, że gdyby tego nie zrobili, zaprojektowałbym go, zbudowałbym i sam włączył ” - powiedział Jones Power & Motoryacht w wywiadzie z 2011 roku.
Podczas gdy dystrofia mięśniowa Nicholsa jest bardziej rozwijana niż Jones, potrzebowałby podobnej pracy wykonanej jak każda łódź, z którą się skończył. Więc rozmawiał z Hall przez telefon i oboje go uderzyli. Następnego dnia Hall jechał pięć godzin i pojawił się w biurze Nicholsa. Postanowili szukać używanych sportów w zakresie 61 do 64 stóp. Ale Nichols miał na myśli cel i napięty termin: chciał łowić turniej Big Rock Blue Marlin, który odbywa się każdego czerwca w Morehead City w Karolinie Północnej. Złożyli kilka ofert na łodziach, ale wszystko się upadło. Następnie Hall zauważył 64-metrowego Wikingów na pokazie łodzi Miami 2017, który został zabrany w handlu. Była to była była łódź z 2008 roku z dobrymi kośćmi. Nichols kazał Hallowi, żeby kupił to na miejscu.
Dzięki inżynierowi Bluewater, Brianowi Motterowi zarządzającym projektem, wzięli zapasowe Wiking i zamienili go w niestandardowy statek. Nichols chciał pozostać na łodzi - nie jest taki, aby dostać pokój podczas podróży - więc musiał się rozwinąć wiele potrzeb. Pierwsze zamówienie biznesowe instalowało żalu na dużym słupie w kokpicie, aby zdobyć Nicholsa i jego 500-funtowe krzesło na łódź i do mostu. Drzwi salonu zostały poszerzone i zbudowali zdejmowaną rampę, aby uzyskać dostęp do kabiny. Usunęli jadalnię, aby zwolnić miejsce na wózek inwalidzki w salonie, zainstalowali windę nożycową, aby Nichols mógł dostać z salonu do głównego kabiny, podnieśli głowę o 8 cali i podłączyła kokpit, aby pomieścić niestandardowe elektryczne bębny Nichols. Ostatnim krokiem i być może najbardziej wpływowym było umieszczenie nazwy łodzi na pawęży. Pasuje idealnie:Węzeł zrobiono jeszcze. Udało im się uzyskać wszystko, co osiągnęło na czas, aby łowić wielką skałę. Nichols osiągnął swoje marzenie, ale pozostał jeszcze jeden duży projekt: instalacja Seeakeeph 26.
„Ukończyliśmy wszystkie modyfikacje handicapowe na łodzi i dosłownie wszystko zrobiło na tydzień przed wielkim skałą” - mówi kapitan Nicholsa, Mark Rogers. Łowcyli turniej, a następnie wrócili na podwórze, aby zainstalować Seeepeek. Projekt polegał na odcięciu tylnej talii i części zbiornika paliwa. Musieli zbudować dwa nowe podłużnice, grodzi, nową szelf do steru i szklanie tylnej części zbiornika paliwa. Następnie zamontowali Seeakeer i postawili na nim nowy pokład. Był to dwumiesięczny projekt, ale skończyli w czasie, aby łowić turniej Billfish Virginia Beach.
Kokpit
„Uwielbiam wszelkiego rodzaju konkurencję. Chcę wygrać bardziej niż ktokolwiek inny - mówi Nichols, ale on też uwielbia koleżeństwo w dokach. „To naprawdę niewielka grupa ludzi, których zawsze widzisz w tych samych miejscach, takich jak podróżujący cyrk. Zawsze jest wiele postaci. ”
Jednym z osób, które Nichols spotkał, był Pat Healey, CEO Viking Yachts, który usłyszał o łodzi i chciał zobaczyć, jak Bluewater zakończyła się. Healey był pod wrażeniem: „Powiedział:„ Następnym razem, gdy to zrobisz, chcę być zaangażowany ”, mówi Nichols.
Nichols nie pozostał bezczynny. Wraz z rodziną i przyjaciółmi łowił na wschodnim wybrzeżu. Na Bahamach spędzili 30-dniowy odcinek na Bahamach i łowią prawie codziennie. „Nie wysiadłem z łodzi, ale 10 razy w ciągu 30 dni”, mówi Nichols. Według wszystkich relacji Nichols uwielbiał swoje 64, ale przestrzeń była ciasna. Między kapitanem a partnerem, a jego dwoma życiowymi przyjaciółmi, Keith Jones i Derek Simmons, którzy podróżują z Nicholsem i zajmują się jego potrzebami, wyrastali łódź.
„To naprawdę sprowadzało się do pokoju” - mówi Rogers.
Po wszystkich zmianach do 64 łódź miała tylko dwa kabiny i trzy łóżka. Oznaczało to, że goście musieli spać na kanapach, a kolega utknął kłódki na materacu powietrznym po tym, jak przez cały dzień niszczył tyłek w kokpicie. Czas zadzwonić do Healeya.
„Przechodząc do 72, nawet zmieniając projekt, aby był bardziej funkcjonalny, poszliśmy do siedmiu łóżek” - mówi Rogers. „Wszyscy dostali własny pokój. Jest mnóstwo miejsca dla gości i żadnych jeźdźców na kanapach. ”
Wejście do nowej kompilacji zapewniło również możliwość wprowadzenia pewnych ulepszeń w stosunku do 64. Pierwszym elementem, który należy zająć, był sposób wejścia. Rampa, której użyli do wejścia do salonu na 64, była długa i uciążliwa. Nie było dobrego miejsca do przechowywania; Zablokowało pudełko na napoje i sprawił, że dostęp do zrzutu lodu i innych wylęk w pokładzie jest ból.
„Nie wiem, co to jest, ale po prostu uwielbiam być na łodzi” - mówi Nichols. „Za każdym razem, gdy czuję się źle w domu, dochodzę do łodzi i wszystko jest w porządku. Jeśli złapamy rybę, to dobrze. Jeśli siedzimy przy stacji dokującej i obserwujemy, jak pada deszcz przez cały dzień, to też jest w porządku. ”
Ale nie daj się zwieść - Nichols chce łowić ryby. Kiedy załoga łowie ryby na morzu, nigdy nie opuszcza miejsca w lewym rogu, a ręka spoczywa na sterownikach kołowrotka, czekając na ugryzienie.
„Kołonik ma włączenie go do pobierania i wdrożenia”, mówi Hall. „Może zabrać rękę i przeciągnąć je do Freespool i wpaść z powrotem do ryby. Znalazł sposób na sukces. Świadek, że naprawdę zapiera dech w piersiach. ”
Jego przyjaciele z powodzeniem złożyli petycję do dużych turniejów na wschodnim wybrzeżu, aby pozwolić mu łowić łowiąc bułki elektryczne, które nie są dla sprawnych wędkarzy, a Nichols jest tam tak jak wszyscy inni. Nawet przy paskudnej pogodzie.
Z nową łodzią w jego posiadaniu, była tylko jedna osoba, którą Nichols chciał posiadać 64 - Steve Jones, właścicielCuttin ’Up. On i Nichols się poznali i wypracowali umowę. Wiadomość o dokach jest to, że Jones cieszy się większym statkiem i spędza przez całe lato, uderzając w RIP.
Było wiele wspaniałych dniWęzeł zrobiono jeszcze, z podwójnym-
Cyfrowe zwolnienia białego marlina, miecza powyżej 400 funtów i dużej żółtopłetki uderzającej w pokład. W ciągu zaledwie kilku lat ryb na turniejach Nichols wywarł trwałe wrażenie na prawie wszystkich, których spotkał. Inspirujące jest widzenie, jak ktoś idzie tak, aby być na wodzie, robiąc to, co kocha.
„W zeszłym roku siedzieliśmy w Morehead City, a ten człowiek podchodzi i mówi do Perry'ego:„ Mój syn ma dystrofię mięśniową i nigdy nie marzyłem, że może przejść na morzu ”, wspomina Hall. „„ Sprawiłeś, że uwierzyłeś, że może to zrobić ”.
